"Grote Parmir Tour door de Wakhan Corridor” deel 1

Zoals bijna alles veranderd ons aanvankelijke plan. Ik wordt gebeld door een Engelse Jim, hij en zijn Franse echtgenoot Claudine hebben wel intersesse om met ons een groot deel van onze tour mee te gaan. De reischema moet alleen wat aangepast worden. De markt in Afghanistan die wij op de zaterdag op onze terugtocht  visumvrij wilden bezoeken is afgesloten, wellicht door de gebeurtenissen in Khorog, het echtpaar zou graag al zondag, de volgende dag vertrekken en zullen 6 dagen wegblijven. We moeten het echtpaar ophalen bij de warmwaterbaden van Garm-Chashma, zo’n 70 km zuidelijker.
Zondagmorgen met een lokaal busje naar het toeristenburo en kennismaken met onze chauffeur voor de tour, een nog jonge kleine Parmiri met een grote Toyota Landcruiser, nog even wat slaapzakken en matjes inladen en het eerste deel kan beginnen. 

Het ruige landschap, de slechte wegen en Afghanistan aan de andere kant van de rivier. Na zo’n 40 km een checkpoint, paspoort laten zien en verder kunnen. Gelukkig weet de chauffeur zelf de weg zodat we zonder verkeerd te rijden bij de warmwaterbronnen komen waar we al spoedig kennis maken met Jim en Claudine, begin 50-ers, die al 3,5 maand op weg zijn van de 6 maanden die ze te gaan hebben door een groot deel van Centraal Azië en het Verre Oosten. 

Een afghaan zwaait ons toe

We hebben nog een tocht van 6 uur voor de boeg naar onze eerste overnachtingsplaats, Darshay. Een klein en eenvoudig dorp met veelal lemen huizen, Van buiten lijkt het onooglijk maar van binnen een echt Parmirhuis zoals ik dat al ken. We slapen in een gezamelijke ruimte op de grond, matrasjes dekens waar we de nacht goed mee doorkomen.

Ons onderkomen in Darshey

De volgende dag staan een hike over 17 kilometer op het programma iets wat we wel afschrikt. Geen ervaring en dus ook geen regenkleding, warme kleding voor een dergelijke tocht en tot overmaat van ramp slaat het weer nog om ook die dag. In de slapeloze uren van de nacht besluit ik om niet mee te gaan en alleen achter te blijven in het dorp. Ze blijven 1,5  dag weg en slapen in een yurt, op de berg, ik zal deze tijd wel door komen en zal de omgeving wat beter verkennen gaan. Bij terugkomst blijkt ik volgens de helden die het wel gedaan hebben goed geweest om beneden te blijven. Een zware tocht, koud in de nacht en de gids had alleen water en brood mee genomen.