Middagje
vrij wat nu. Nurgul heeft een plannetje. Vissen met vrienden in de
Panjir-rivier, de grensrivier tussen Tadjikistan en Afghanistan. Met zijn
7-enen in een afgeragde auto naar het jachtterrein. Ze halen een visnet
tevoorschijn met aan 2 kanten een lange stok. Het wordt in de stroom van de
rivier gehangen.
We lopen stroomopwaards de jacht kan beginnen. Niet door stil te zijn maar door stenen in het water te gooien en ze op te jagen richting het net. Soms is de opbrengst slechts 1 vis, soms wel 60.
Na de vangst terug naar het dorp. Na een uur wordt ik via de telefoon opgeroepen, het eten kan beginnen. In het huis van een van de jongens staan een oude Tadjik vis te bakken. We laten ons de vis goed smaken, weer eens wat anders mmmm.
We lopen stroomopwaards de jacht kan beginnen. Niet door stil te zijn maar door stenen in het water te gooien en ze op te jagen richting het net. Soms is de opbrengst slechts 1 vis, soms wel 60.
Na de vangst terug naar het dorp. Na een uur wordt ik via de telefoon opgeroepen, het eten kan beginnen. In het huis van een van de jongens staan een oude Tadjik vis te bakken. We laten ons de vis goed smaken, weer eens wat anders mmmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten